? Choroba Alzheimera to dolegliwość dotycząca zwyrodnienia układu nerwowego powodująca ogólne otępienie. Na Alzheimera chorują najczęściej osoby starsze, który ukończyły 65 rok życia, dlatego tak często wiązana jest z mniejszą sprawnością umysłową z powodu wieku. Proces choroby powoduje uszkodzenia w korze mózgowej, co w konsekwencji prowadzi do kłopotów z mową, pamięcią czy myśleniem. Alzheimer to dolegliwość, która rozwija się bardzo powoli i z czasem powoduje problemy w życiu codziennym. Ostatecznie dochodzi do zaniku mózgu, co widoczne jest podczas tomografii komputerowej albo rezonansu magnetycznego.
? Czynnikami ryzyka zwiększające prawdopodobieństwo choroby Alzheimera są: ?
• starszy wiek
• płeć żeńska
• cukrzyca
• posiadanie członka rodziny z tą samą chorobą
• niskie wykształcenie
• mutacje genów powodujące rodzinną postać Alzheimera
? Alarmujące symptomy: ?
• Kłopoty z pamięcią, które utrudniają codzienne funkcjonowanie
• Rozwiązywanie problemów oraz planowanie staje się wyzwaniem
• Trudności przy wykonywaniu prostych czynności w domu, pracy, podczas wypoczynku
• Zaburzone poczucie czasu i przestrzeni
• Kłopoty w rozumieniu obrazów oraz relacji w przestrzeni
• Pojawiające się nowe trudności językowe w mowie i piśmie
• Gubienie przedmiotów oraz rosnące trudności w ich odnajdywaniu
• Wycofanie z życia rodzinnego, zawodowego i towarzyskiego
• Zmiany nastroju oraz osobowości
? Leczenie:
Obecnie nie istnieje przyczynowe leczenie choroby Alzheimera – dostępne są jedynie metody terapeutyczne, dzięki którym udaje się spowolnić tempo choroby. Deficytów neurologicznych, które pojawią się u pacjenta nie można cofnąć – dlatego bardzo ważne jest jak najwcześniejsze wykrycie choroby.
W leczeniu choroby wykorzystywane są przede wszystkim leki z grupy inhibitorów cholinoesterazy. Enzym ten rozkłada neuroprzekaźnik, którego może brakować u chorych, czyli acetylocholinę, i jego blokada prowadzi do zwiększenia jej ilości u stosujących lek chorych.
Leczenie farmakologiczne jest podstawą terapii u chorych z Alzheimerem, nie jest ono jednak jedyną metodą, która może korzystnie wpływać na stan chorych. Mowa tutaj o różnych oddziaływaniach, których celem jest poprawa pamięci u pacjentów, takich jak np. specjalne ćwiczenia pamięciowe (np. wykorzystywanie zdjęcia podczas terapii należące do samych chorych).
